Rozdział 34 "Ir, wiesz co z nią?"

Irmina

- Co ty na to, żebyśmy urządziły sobie taki mały babski wieczorek? - zadzwoniła do mnie Agata.

- Dzisiaj? - spytałam.

- Czemu nie... I Tak będzie jeszcze tylko Ewka. A Kubę z Oliwią wyślę do Łukasza.

- Dobrze, namówię Ritę i wpadniemy.

Gdy tylko Agata rozłączyła się zadzwoniłam do Rity. Kilka minut musiałam ją przekonywać ( czyżby miała ciekawsze plany?), ale ostatecznie zgodziła się. 

Chciałam być na miejscu trochę wcześniej, więc zaczęłam się już szykować.

- Gdzie się wybierasz? - poczułam jak Mats mnie obejmuje. 

- Na wieczorek do Agaty. 

- Zostawisz mnie tak samego?

- Przeżyjesz ten jeden wieczór. - pocałowałam go. 

Na miejscu zastałam jeszcze Kubę. 

- Witaj braciszku. - przytuliłam go.

- Cześć. Przyszłaś sama? - spytał.

- Rita wpadnie trochę później. - uśmiechnęłam się - Gdzie Aga?

- Na górze. Szykuje Oliwkę i zaraz wychodzimy. Zajmij się nią. 

- Nie denerwuj się tak Kubuś. Nic się nie stanie. 

Po 10 minutach zostałyśmy już z Agatą same. Ona sama ma czasem dość nadopiekuńczości Kuby w ostatnim czasie. Dlatego chociaż dzisiaj chciała mieć chwilę spokoju. 

- Jak się czujesz? - spytałam. 

- Świetnie. Wszystko jest w jak najlepszym porządku. - uśmiechnęła się - A jak u ciebie?

- Dobrze. Już nie myślę tak często o... tym. Mam nadzieję, że teraz będzie już tylko lepiej. 

W końcu postanowiłyśmy zacząć przygotowywać coś na wieczór. 

Siedziałyśmy już we czwórkę oglądając film. Co chwila wybuchałyśmy śmiechem.

Niepokoiła mnie tylko Rita. Nie wyglądała najlepiej. I trochę dziwnie się czasem zachowywała.

- Pójdę do toalety. - Koch nagle wstała z kanapy i opuściła salon. 

- Ir, wiesz co z nią? - spytała Ewa. 

- Pójdę zobaczyć. - udałam się za przyjaciółką.

Drzwi od toalety była zamknięte. Nie za bardzo słyszałam co się tam dzieje. Prosiłam, żeby Rita otworzyła mi drzwi, ale to nie działało. 

W końcu posłuchała mnie. Była strasznie blada. I chyba płakała...

- Rita, co jest? - spytałam. 

_____________________________________________________________________

Przepraszam...

Czy nie uważacie, że to opowiadanie jest coraz gorsze?

Za wszystkie błędy przepraszam...