Rozdział 16 cz. 1 "On coś wie. Rita pewnie też..."

Irmina 

Wreszcie dojechaliśmy na miejsce. Mówiłam, jedźmy autem. Ale nie... Pan Marco musiał pozwiedzać niemieckie koleje. Nienawidzę jeździć pociągiem. 

Ale... Rita z Marco przynajmniej porozmawiali. Jeśli ona myślała, że nie będę podsłuchiwać to chyba mnie nie zna. 

Ja jej dam przepraszać go za wszystko. Powinni mi dziękować za to, co zrobiłam. 

- Tylko mi nie mówcie, że pójdziemy pieszo do Mario. - westchnęłam. 

- Przydałoby ci się. Za karę. - zmierzyła mnie wzrokiem Rita. 

- Ritko moja kochana nie gniewaj się na mnie, przecież wiesz jaka jestem. - przytuliłam przyjaciółkę. 

- nie ogarniam o co chodzi. Ale nie idziemy pieszo tylko jedziemy autobusem. - powiedział Reus. 

- Najpierw kolej, teraz komunikacja? Serio? Czy to jest jakieś twoje hobby człowieku? 

- Dziewczyny schowajcie się za tym drzewem, Mario zaraz na pewno mnie zauważy, a on nie wie, że przyjechałyście. - powiedział Marco, a ja spojrzałam na niego gniewnie. - Iruś, spokojnie nerwy ci szkodzą. 

- Nie mów na mnie Iruś! - warknęłam.

- Chodź Ir. - Rita pociągnęła mnie za rękę. - Co ci dzisiaj? 

- Nie wiem. To chyba nerwy. Rita boje się. - powiedziałam.

- Spokojnie. Jeśli zachowa się jak dupek to ja sobie z nim porozmawiam. 

- Dzięki. - przytuliłam ją.

Mario

Strasznie się cieszę, że Marco dzisiaj do mnie przyjedzie. Dawno się nie widzieliśmy. 

Podszedłem do okna i zobaczyłem, że przyjaciel zbliża się do mojego domu. Natychmiast wyszedłem go przywitać. 

- Jak dobrze cię widzieć Marco. - powiedziałem i wyściskałem kumpla. 

- Ciebie też. - odpowiedział blondyn. 

- Szczerze, to już myślałem, że tu nie dotrzesz. - zaśmiałem się. 

Jednak jestem. Ale nie sam. - uśmiechnął się. - Dziewczyny możecie się pokazać.

Już za chwilę zza jednego z drzew wyłoniły się Irmina i Rita. 

- Nie wierzę! - krzyknąłem. - Wy tutaj?!

Dziewczyny podeszły bliżej. Najpierw przywitałem się z brunetką później z blondynką.

Irmina mimo, że się uśmiechnęła wyglądała jakby coś ją męczyło. Później postaram się pogadać z nią. 

- Zapraszam do środka. - powiedziałem do przyjaciół. 

Oprowadziłem dziewczyny po mojej 'posiadłości', a później siedzieliśmy już w salonie rozmawiając. 

- Przynieść wam coś do picia? - spytałem. 

- Soku poproszę. - uśmiechnęła się Rita. 

- Wody, jeśli można. powiedziała Ir.

Udałem się do kuchni, niedługo po mnie pojawił się tam mój przyjaciel. 

- Nie masz pojęcia, jak się cieszę, że przyjechaliście. 

- Widać. Cały czas się uśmiechasz. Dawno nie widziałem cię tak zadowolonego. 

- W końcu wreszcie mogłem spotkać się z najlepszym przyjacielem. - poklepałem go po ramieniu. - A co jest z Irminą? Niby się uśmiecha, a trochę spięta jest. 

- Nie wiem. Porozmawiajmy z nią, Zapytaj. - wyszedł z powrotem do salonu. 

On coś wie. Rita pewnie też...

Wróciłem do salonu i położyłem przed dziewczynami szklanki z napojami. 

CDN. 

_______________________________

  Rozdział 16 został podzielony na 2 części, ponieważ byłby ciut za długi... ;) Mam nadzieję, że nie macie nic przeciwko :D
Przepraszam, że nie komentuje blogów, ale rozdziały nadrabiam na komórce i nie mam jak dodać komentarzy. :/

Dziękujemy, że czytacie! <3

5 komentarzy = kolejna część :D